Ons verstand heeft de taak om te vergelijken, te waarschuwen, te oordelen, meningen te geven en problemen op te lossen (die soms niet eens problemen zijn). En het produceert daar dan ook continue gedachten over.
Samensmelten met deze gedachten kan heel vervelend zijn. Daardoor denken we dat we ernaar MOETEN luisteren. Dat het bevelen en bedreigingen zijn.
De gedachte: 'Ik zie er niet uit, haat mijn lichaam', doet op zich niets, maar als je samensmelt met die gedachte kan dit zodanig impact hebben dat je dingen gaat doen die je eigenlijk diep van binnen niet wilt.
Zoals bijvoorbeeld slecht voor je zelf zorgen qua eten, ontspanning en beweging.. En/of jezelf in sociale situaties of op werk niet op de voorgrond durven zetten.
Samensmelten met onze gedachten helpt je dus niet altijd.
Stel dat je de wereld zou zien door een bril met 2 smerige glazen. De wereld zou er vies uit zien. Dat is eigenlijk wat er gebeurt op het moment dat we samensmelten met onze oordelende gedachten.
Samensmelten met gedachten gebeurt continu bij ons allemaal. Het helpt vaak niet. Het belemmert ons regelmatig om te doen wat we belangrijk vinden.
Met Acceptance and Commitment Training (wat ik gebruik in mijn consulten) kun je leren om afstand te nemen van je gedachten.
Te kijken náár je gedachten in plaats van te kijken vanúit je gedachten.
Vanuit dit standpunt kun je vervolgens kiezen wat je met die gedachte doet. Zo ontstaat er meer vrijheid om te kiezen wat voor jou belangrijk is, dus ook wat je nou eigenlijk ECHT wilt eten.
Met welke gedachten smelt jij wel eens samen? Met wat als resultaat?
Ik:
'Je bent een waardeloze diëtiste' heeft als resultaat: Eindeloos scrollen op Instagram.
'Je hebt echt weinig gedaan vandaag' heeft als resultaat: Boos worden op mezelf, waardoor ik helemaal niets meer doe.
'Eet die reep nou maar op, dan ben je er vanaf' heeft als resultaat:Reep opeten, terwijl ik daar eigenlijk in de avond van wou genieten.