Telomeren beschermen voor lang & gezond leven

Telomeren zijn beschermdopjes aan het einde van chromosomen. Je kunt ze vergelijken met het beschermlaagje aan het uiteinde van je schoenveters. Ze beschermen je DNA tegen beschadiging tijdens het delen van cellen, iets wat continue aan de gang is.

undefined

Telkens tijdens het delen wordt de telomeer korter en korter, totdat hij afsterft.....

undefined

Kortere telomeren worden in verband gebracht met ziekten zoals hart- en vaatziekten, prostaatkanker, borstkanker, darmkanker, Alzheimer, diabetes type 2 etc. Kortere telomeren geven een hoger risico op vroegtijdig overlijden. 

Maaaarrrrr… Er zijn aanwijzingen dat je met voeding en leefstijl je telomeren kunt verlengen!


Onderzoek van Dr. Blackburn

Dr. Ornish deed samen met Dr. Elizabeth Blackburn een onderzoek. Ze onderzochten wat het effect was van een leefstijlprogramma (met hierin een plantaardig dieet) op de lengte van de telomeren. Dr. Blackburn ontving in 2009 de Nobel prijs voor haar eerdere onderzoek naar deze telomeren.

Na slechts 3 maanden van het leefstijlprogramma werd er een toename van 30% gezien van telomerase, het enzym dat telomeren herstelt en verlengt.

Na 5 jaar nam de gemiddelde telomeerlengte in de controle groep, de groep die geen leefstijlprogramma kreeg, met ongeveer 3% af.

Voor degenen die het leefstijlprogramma aanhielden nam de telomeerlengte met 10% toe na 5 jaar.


Verband met langere telomeren

Het volgende wordt in verband gebracht met langere telomeren:

  • Meer consumptie van groenten en fruit
  • Een voeding hoog in vezel en vitaminen
  • Minder verzadigd vet in de voeding
  • Lagere niveaus van cholesterol in het bloed
  • Minder inname van vlees

En een onbewerkt plantaardig dieet voldoet natuurlijk aan alle bovenstaande punten!


Langer en gezonder leven

Het verlengen & beschermen van onze telomeren betekent natuurlijk niet dat we eeuwig zullen leven.

Maar onderzoeken tonen aan dat we gezonder ouder kunnen worden, met minder zieke jaren.

Want ook al leven we steeds langer.. We zijn ook steeds eerder in ons leven ziek.

undefined


Bronnen

Ornish D, Lin J, Daubenmier J, et al. Increased telomerase activity and comprehensive lifestyle changes: a pilot study [published correction appears in Lancet Oncol. 2008 Dec;9(12):1124]. Lancet Oncol. 2008;9(11):1048-1057. doi:10.1016/S1470-2045(08)70234-1

Ornish D, Lin J, Chan JM, et al. Effect of comprehensive lifestyle changes on telomerase activity and telomere length in men with biopsy-proven low-risk prostate cancer: 5-year follow-up of a descriptive pilot study. Lancet Oncol. 2013;14(11):1112-1120. doi:10.1016/S1470-2045(13)70366-8

Marcon F, Siniscalchi E, Crebelli R, et al. Diet-related telomere shortening and chromosome stability. Mutagenesis. 2012;27(1):49-57. doi:10.1093/mutage/ger056

Tiainen AM, Männistö S, Blomstedt PA, et al. Leukocyte telomere length and its relation to food and nutrient intake in an elderly population. Eur J Clin Nutr. 2012;66(12):1290-1294. doi:10.1038/ejcn.2012.143

Shalev I, Entringer S, Wadhwa PD, et al. Stress and telomere biology: a lifespan perspective. Psychoneuroendocrinology. 2013;38(9):1835-1842. doi:10.1016/j.psyneuen.2013.03.010

Ford JH. Saturated fatty acid metabolism is key link between cell division, cancer, and senescence in cellular and whole organism aging. Age (Dordr). 2010;32(2):231-237. doi:10.1007/s11357-009-9128-x

Nettleton JA, Diez-Roux A, Jenny NS, Fitzpatrick AL, Jacobs DR Jr. Dietary patterns, food groups, and telomere length in the Multi-Ethnic Study of Atherosclerosis (MESA). Am J Clin Nutr. 2008;88(5):1405-1412. doi:10.3945/ajcn.2008.26429

Diaz VA, Mainous AG 3rd, Everett CJ, Schoepf UJ, Codd V, Samani NJ. Effect of healthy lifestyle behaviors on the association between leukocyte telomere length and coronary artery calcium [published correction appears in Am J Cardiol. 2010 Dec 1;196(11):1674. Samanii, Nilesh J [corrected to Samani, Nilesh J]]. Am J Cardiol. 2010;106(5):659-663. doi:10.1016/j.amjcard.2010.04.018

Shammas MA. Telomeres, lifestyle, cancer, and aging. Curr Opin Clin Nutr Metab Care. 2011;14(1):28-34. doi:10.1097/MCO.0b013e32834121b1