Om lactose (ook wel melksuiker) uit dierlijk melk te kunnen verteren heb je het enzym lactase nodig.
Bij de meeste zoogdieren, behalve bij mensen, wordt het gen dat het enzym lactase produceert uitgeschakeld na de kindertijd en het overgaan op vaste voeding.
Dit symboliseert dat het dier geen biologische behoefte meer heeft aan melk.
Omdat onze voorouders echter dieren fokten voor de zuivelproductie, ontwikkelden sommigen van ons genetische aanpassingen waardoor lactose ook na de kindertijd kan worden verteerd. Dit wordt lactase-persistentie genoemd. Dit is waarschijnlijk een aanpassing van ons lichaam om overleving mogelijk te maken in een tijd waarin voedsel schaars was en zuivel een goede bron van calorieën en voedingsstoffen bood.
Tegenwoordig heeft ongeveer 30% van de mensen lactase-persistentie, terwijl 70% van alle mensen een bepaalde mate van lactose-intolerantie heeft en pijn, ongemak en een opgeblazen gevoel ervaart bij het consumeren van zuivelproducten.
Maar liefst 70% van alle mensen op deze aarde heeft dus een bepaalde mate van lactose intolerantie.
Wist jij dit?
Sojamelk, havermelk, rijstmelk, amandelmelk bevatten allen geen lactose en en net zoveel calcium als de dierlijke / koe variant, het is namelijk met calcium verrijkt. Daarnaast is plantaardige melk stukken beter voor het milieu en dierenwelzijn. Zie hieronder het verbruik in water en land, en de uitstoot per melk.
Sojamelk is vergelijkbaar met koemelk als je kijkt naar de voedingswaarden. Het bevat daarnaast minder verzadigd vet. Veel verzadigd vet in je voedingspatroon heeft een negatief effect op de hart- en bloedvaten.
En daarnaast zijn er ook nog andere plantaardige bronnen van calcium, waar je ook meteen heel veel andere gezonde stofjes mee binnenkrijgt.